W ostatnich badaniach naukowych zwrócono uwagę na skuteczność paroksetyny, leku z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), w łagodzeniu objawów funkcjonalnych układu pokarmowego, lęku, depresji oraz poprawie jakości życia u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (WZJG) w fazie remisji. Badanie to dostarcza nowych, istotnych informacji na temat zastosowania paroksetyny w praktyce klinicznej, zwłaszcza w kontekście współistniejących objawów przypominających zespół jelita drażliwego (IBS).
Wyniki badania klinicznego
Badanie zostało przeprowadzone jako randomizowana próba kliniczna, w której uczestniczyło 97 pacjentów z WZJG w remisji, zgłaszających objawy funkcjonalne. Pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy: jedna otrzymywała paroksetynę w dawce 20 mg dziennie, a druga gabapentynę, która w pierwszym miesiącu była podawana w dawce 100 mg dziennie, a w kolejnych dwóch miesiącach zwiększona do 300 mg dziennie. Po trzech miesiącach obserwacji oceniano zmiany w zakresie lęku, depresji oraz jakości życia.
Zmiany w poziomie lęku i depresji
Wyniki badania wykazały, że pacjenci przyjmujący paroksetynę doświadczyli istotnego zmniejszenia poziomu lęku (p < 0.001) oraz depresji (p = 0.012) w porównaniu do grupy gabapentyny. W grupie paroksetyny średni wynik lęku po interwencji wyniósł 15.50 ± 1.98, podczas gdy w grupie gabapentyny 13.24 ± 2.29. Podobnie, wyniki dotyczące depresji wykazały istotną poprawę w grupie paroksetyny, z wynikiem 12.88 ± 2.10 w porównaniu do 14.08 ± 2.05 w grupie gabapentyny.
Poprawa jakości życia
W zakresie jakości życia, pacjenci przyjmujący paroksetynę również osiągnęli znacznie lepsze wyniki (p < 0.001) niż ci przyjmujący gabapentynę. Średni wynik jakości życia w grupie paroksetyny wzrósł do 71.07 ± 6.51, podczas gdy w grupie gabapentyny wyniósł 52.73 ± 6.94. Zmiany te wskazują na znaczną poprawę ogólnego samopoczucia pacjentów stosujących paroksetynę.
Dyskusja nad wynikami
Wyniki tego badania są zgodne z wcześniejszymi doniesieniami, które wskazywały na korzystny wpływ paroksetyny na objawy zarówno psychiczne, jak i fizyczne u pacjentów z IBS. Paroksetyna, działając na układ serotoninowy, może zmniejszać nadwrażliwość jelitową oraz poprawiać motorykę jelit, co jest szczególnie istotne w kontekście pacjentów z WZJG, którzy często zgłaszają objawy IBS. Warto zauważyć, że w grupie gabapentyny nie zaobserwowano istotnych popraw w zakresie lęku i depresji, co sugeruje, że paroksetyna może być bardziej skuteczna w leczeniu tych objawów.
Znaczenie wyników dla praktyki klinicznej
Wyniki badania podkreślają znaczenie paroksetyny jako potencjalnego leku pierwszego rzutu w leczeniu pacjentów z WZJG, którzy doświadczają objawów IBS. Z uwagi na jej właściwości przeciwdepresyjne i modulujące, paroksetyna może znacząco poprawić jakość życia pacjentów, a także zmniejszyć objawy lękowe i depresyjne, które często towarzyszą chorobom zapalnym jelit.
Podsumowanie i wnioski
Podsumowując, paroksetyna wykazała znaczną skuteczność w poprawie objawów funkcjonalnych, lęku, depresji oraz jakości życia u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego w remisji. W przeciwieństwie do gabapentyny, która przyniosła jedynie umiarkowane efekty, paroksetyna okazała się lepszym wyborem terapeutycznym, co może mieć istotne znaczenie w codziennej praktyce klinicznej.
Bibliografia
Safaei Farahnaz, Shahrokh Shabnam, Naderi Nosratollah, Rastegar Reyhaneh and Shamsi Alireza. Unveiling the efficacy of paroxetine and gabapentin in ulcerative colitis patients in remission with co-existing IBS-like symptoms: a single-blinded randomized clinical trial. Frontiers in Medicine 2024, 11(564), 654-64. DOI: https://doi.org/10.3389/fmed.2024.1468885.
